اولین تکامل در صنعت ساختمان را ابداع نقشه های فنی از پلان ها، انعکاس ها، سطح مقطع ها، رقم زد و مرحله دوم تکامل این صنعت را مدلسازی اطلاعات ساختمان طی نمود. BIM فقط تحولی شامل انتقال رسم ها و طرح های دو بعدی کاغذی به مدل های سه بعدی نمی شود و تمام جنبه های مدیریتی و برنامه ریزی پروژه را پوشش می دهد. در واقع مدلسازی اطلاعات ساختمان دغدغه مهندسان در مورد مدیریت زمان، هزینه، ریسک ها و خطرات پروژه از بین برده و به ان ها ازادی عمل جهت بهینه سازی سازه، محاسبات مورد نیاز در مورد نحوه استفاده و مصارف انرژی را انجام می دهد و به مهندسان فرصتی جهت مدل ها و سازه هایی زیباتر ، مدرن تر و شکیل تر می دهد. در واقع این تکنولوژی

مدلسازی اطلاعات ساختمان یا همان BIM، را نمی توان یک مدل ساده سه بعدی، نرم افزار خاص، یا یک شئ نرم افزاری به حساب اورد. BIM فآیندی اطلاعاتی می نامند که صنعت ساخت و ساز را به طور کلی تغییر خواهد داد. می توان گفت مدلسازی اطلاعات ساختمان اطلاعات و داده های محصول نهایی را پیش از ساخت با یکدیگر ترکیب کرده و به همین دلیل ان را یک فرآیند می نامیم.

در حاضر با عظیم تر و پر هزینه تر شدن هزینه های ساخت، نگهداری و تخریب سازه، بسیاری از مالکان و سرمایه گذاران به دنبال استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان می باشند. در واقع BIM می تواند حتی بهینه ترین روش اجرای تعمیرات و بازسازی را نیز به ساکنین و مالکان پیشنهاد دهد و حتی برای ساختمان های ساخته شده نیز متقاضیانی رو به افزایش دارد.

در کنار همه این ها، دستورالعمل های جدید دولتی نیز استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان در پروژه های دولتی را اجباری کرده که سبب افزایش پشتیبانی و حمایت از استانداردها و قراردادهای مبتنی بر BIM شده است.

در نتیجه صنعت ساختمان در سطح ملی به سمت متحول شدن و بروز شدن حرکت می کند. نمونه ان مدلسازی اطلاعات مصلی تهران و چند بیمارستان خصوصی و دولتی به دست شرکت آرسان سرمایه می باشد.

حال دیگر نقش ها و معارت های جدیدی در صنعت ساختمان تعریف شده اند و به خوبی توسعه یافته اند.

این مساله باعث ثبت بازده سرمایه گذاری مثبت و رو به رشد صنعت ساختمان در سطح جهانی شده است. یکی از نظرسنجی های انجام شده در امریکای سال ۲۰۰۷ توسط شرکت ساختمانی مک گروهیل می باشد که نشان دهنده افزایش ۲۸ درصدی علاقمندی فعالان صنعت ساختمان به استفاده از BIM می باشد. این رقم تا سال ۲۰۰۱۲ به ۷۱ درصد رسید. همچنین میزان مهارت و دانش تخصصی افراد شرکت کننده در نظر سنجی در سال ۲۰۰۷، تنها ۱۴ درصد تخمین زده شده که تا سال ۲۰۰۹، این رقم به ۴۲ درصد و تا سال ۲۰۰۱۲، به ۵۴ درصد رسیده است.

 

 

 

 

این مطلب را برای دوستانتان بفرستید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

مقالات BIM پیشنهادی