مقاوم سازی انرژی و آب ساختمان های عمومی

ادارات دولتی و سازمان های آنها بخش قابل توجهی از سهام ساختمان را اشغال می کنند که هزینه های سالانه آب و انرژی آنها قابل توجه است. اگرچه ثابت شده است که مقاوم‌سازی ساختمان‌های عمومی می‌تواند منجر به کاهش شدید مصرف آب و انرژی با دوره‌های بازپرداخت سریع شود، در بیشتر کشورها نرخ مقاوم‌سازی بسیار پایین است. علاوه بر این، تمرکز پروژه های مقاوم سازی اغلب صرفاً بر روی انرژی است، در حالی که صرفه جویی در آب و رابطه آب-انرژی معمولاً نادیده گرفته می شود. برای بهبود نرخ‌های مقاوم‌سازی ضعیف فعلی، چالش‌های کلیدی و استراتژی‌های مقابله بالقوه باید شناسایی شده و چارچوب‌های اجرای برنامه مقاوم‌سازی توسعه داده شوند. این مطالعه پژوهشی رویکردی ترکیبی شامل مدل‌سازی سناریو و کارگاه‌های آموزشی و مصاحبه با ذینفعان را برای دستیابی به چنین اهدافی اتخاذ کرد. بررسی جامع موانع تامین مالی و تدارکات پروژه مقاوم سازی را به عنوان بزرگترین عامل بازدارنده شناسایی کرد، اگرچه عوامل دیگری مانند آموزش و افزایش آگاهی، که معمولا نادیده گرفته می شوند، نیز به عنوان عوامل مهم شناخته شدند. مصاحبه با ذینفعان نشان داد که تمایل دولت ها برای معرفی یک برنامه مقاوم سازی و مکانیسم های حمایتی مرتبط مانع بزرگی برای مقاوم سازی ساختمان های عمومی است. راهبردهای مقابله برای دستیابی به اجرای سریع پروژه‌های مقاوم‌سازی به‌عنوان معرفی تیم‌های تسهیل‌کننده پروژه، تأمین مالی وام گردان، قرارداد عملکرد، برای نام بردن از چند مورد شناسایی شدند. هنگامی که چنین موانع و استراتژی‌هایی از طریق مشاوره با سهامداران شناسایی و اصلاح شدند، مدل‌سازی سناریو به منظور تعیین کمیت مزایای یک برنامه مقاوم‌سازی گسترده پیشنهادی انجام شد. نتایج مدل‌سازی، بازگشت سرمایه بالقوه پنج برابری سرمایه‌گذاری را برای برنامه‌ی مقاوم‌سازی انرژی و آب ساختمان بیمارستان استرالیا در سراسر کشور نشان می‌دهد، در صورتی که مکانیسم‌های مالی و تدارکات توصیه‌شده به کار گرفته شوند. چنین نتایج و نتایج نهایی پروژه به ذینفعان کلیدی ارائه شد تا تصمیم‌گیرندگان انگیزه برای اجرای برخی از استراتژی‌های پیشنهادی و در نهایت تقویت بخش مقاوم‌سازی ساختمان داشته باشند.