آشنایی با رشته معماری داخلی
رشته معماری داخلی را بسیاری از افراد بعنوان رشته ای که متخصصین آن اصول چیدمان داخلی فضا را می آموزند می شناسند. اما این تعریف اگر غلط و نابجا در نظر گرفته نشود، باز هم بسیار کم و بی معنی است. تحصیل کردگان رشته معماری داخلی، مانند دیگر رشته های معماری باید استاندارد ها و مقررات ملی ساختمان، قوانین ایمنی و سلامت را یاد گرفته و بتوانند استحکام سازه و ادغام طراحی ها و دیزاین هایشان با تاسیسات الکتریکی و مکانیکی بنا در نظر بگیرند.
همچنین شناخت فرهنگ و سلیقه افراد، در نظر گرفتن کارایی و ایمنی در کنار لذتی که بودن در آن مکان به ساکنین می دهد نیز موضوعی است که یک طراح داخلی باید شناخت کامل داشته باشد. اجرای فضاهای داخلی در حال حاضر اهمیت بسیار زیادی برای خریداران، سرمایه گذاران و ساکنین ساختمان دارد و مصالح جدید قابلیت ها و خلاقیت بی پایانی در اختیار تحصیل کردگان این رشته قرار می دهد.
مورد بعدی در نظر گرفتن هزینه ها، تکنیک های اجرایی و همگام بودن با جدید ترین متد ها و طراحی های روز دنیا می باشد. قطعا یک طراح داخلی موفق باید بتواند هنر معماری و طراحی داخلی را از گذشته تا به امروز شناخته و نیز هرچند اندک با دیگر رشته های هنری روز دنیا آشنایی داشته باشد تا بتواند منابع الهام بخش بیشتری در اختیار داشته و پیشرفت چشمگیری بدست آورد.
تاریخچه معماری داخلی
طراحی داخلی یا معماری داخلی یک رشته میان رشته ای محسوب می شود که ریشه در چندین رشته مختلف اعم از هنر، معماری ، نورپردازی و… دارد. می توان گفت تاریخچه این رشته با دیگر رشته ادغام گردیده است. این رشته نه تنها با فضا سازی و معماری سازه و ساخت دکوراسیون زیبا سرو کار دارد بلکه با چیدمان و انتخاب وسایل زندگی و نحوه نورپردازی محیط نیز در گیر شده است.
رشته معماری داخلی در بسیاری از فرهنگ های باستانی که قدمت زیادی دارند، مانند ایران، روم ، یونان ، مصر و … جایگاه بالایی داشته و بسیاری از بناهای تاریخی این کشورها نه تنها براساس استحکام سازه بلکه به وسیله طراحی داخلی و تزئینات آن شناخته می شود.
طراحی فضا برای بناهای باستانی ایرانی به صورت یکپارچه و برای کل بنا انجام می شده است. کاشی کاری ها، آینه کاری ها، مقرنس، گچ بری، کاربندی، تزئینات سنگی و گره چینی و … از انواع تکنیک های تزئینات و طراحی داخلی در ایران بوده است که آثار ماندگاری در تاریخ ایران به جا گذاشته اند. همچنین دوره های مختلف تاریخی، تحولات اجتماعی ، فرهنگی و اقتصادی بر معماری داخلی بناهای باستانی تاثیر مستقیم گذاشته است.
در واقع بناهای تاریخی کشور ما به نحوی در حین ساخت و حتی پیش از ساخت در مورد تزئینات معماری و به طور کلی معماری داخلی آن ها برنامه ریزی شده بود. هم زمان با اجرای بنا این تزئینات نیز اجرا می شده است. در نتیجه کیفیت بنا و معماری به طور کلی با کیفیت معماری داخلی و طراحی در نظر گرفته شده برای آن شناخته می شده است.
معماری داخلی در دوره های مختلف تاریخ ایران
دوره های مختلف تاریخی براساس شرایط اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی شاهد بروز انواع مختلفی از معماری داخلی و سازه های چشمگیر و ماندگار تاریخی بوده است. بعنوان مثال در دوره هخامنشیان، بناها و سازه ها با کمک حجاری های ظریف و پر از جزئیات تزئین می شده است و چنان حجاری های ظریف و دقیقی بر روی سنگ های یک تکه و عظیم انجام شده است که هنوز هم مورد شگفتی و تحسین جهانیان می باشد.
دوران های پیش از ظهور دین مبین اسلام مانند اشکانی و ساسانی شاهد گچ بری ها و کنده کاری های برجسته بر روی سطوح گچ کاری می باشد.
دوره معماری اسلامی دارای آجر کاری، کاشی کاریف گره چینی، آینه کاری، مقرنس ، حجاری ، گچ بری و بسیاری از هنر های ظریف و تحسین برانگیز در حوزه معماری و طراحی داخلی می باشد.
شغل معماری داخلی در دوران های تاریخی و باستانی
در کشور ما و به طور کلی در سطح جهانی بخش عمده ای از تزئینات سازه و طراحی فضاها توسط معماران و طراحان اصلی آن انجام می شده است و کارهای جزئی مانند کاشی کاری، نقاشی، گچ بری و آینه کاری به متخصصان و اهل فن آن سپرده می شد. در واقع هیچ گاه بین معماری بعنوان متخصصان و اهل فن در زمینه ساخت سازه و فضا سازی و تزئینات سازه و معماری داخلی مرز مشخصی قابل تشخیص نبود.
در دوران های قدیم حتی رویه کاران و سازندگان لوازم منزل نیز طبق نظر معماران جهت کنترل طراحی داخلی سازه، لوازم و تزئینات منزل را آماده می نمودند.
رشته دکوراسیون داخلی و معماری داخلی در واقع اوایل قرن بیستم به طور مستقل معرفی گردید و بیشتر شغل مناسبی برای بانوان جامعه شناخته می شد. مشاوره دکوراسیون و سازماندهی فضاهای محل کار و سکونت باعث اشتغالزایی گسترده برای قشر جوان خصوصا بانوان بود. اما با افزایش افرادی که علاقمند به استفاده از فضاهای لوکس تر و خانه های اشرافی تر بودند، دامنه اشتغال این رشته نیز گسترده تر شده و در نتیجه بسیاری از افراد به آن علاقمند شدند.
هماهنگی نور مبلمان، فرش ، رنگ و … با مشخصات سازه و اهدافی که ساکنان آن جهت استفاده از سازه داشتند اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. بسیاری از مشاغل با افزایش اعتبار و پیشرفت در شغل خود علاقمندند که محیط شغلی خود را با کمک معماران داخلی طراحی کرده و تاثیر بهتری بر شرکای تجاری، رقبا و مشتریان خود بگذارند.
در نتیجه به مرور زمان استقبال بیشتری نیز از تحصیلکردگان رشته ی معماری داخلی دیده شد.
معماری داخلی پس از جنگ جهانی دوم
معماری داخلی پس از جنگ جهانی دوم بسیار مورد توجه قرار گرفت و جایگاه ویژه ای در بین اقشار جامعه پیدا کرد. می توان گفت روحیه بازسازی زندگی پس از جنگ به قوت گرفتن این حرفه کمک شایانی نمود. و کم کم بعنوان یک شغل شناخته شده و حق الزحمه تعیین شده طراحی داخلی یا همان معماری داخلی به انتخاب بسیاری از افراد تبدیل گردید.
تفاوت دکوراتور داخلی و معمار داخلی چیست؟
هرچند این دو رشته ریشه کاملا مشترکی داشته که در ابتدا می توان گفت هر دو رشته را یکسان می پنداشتند. اما بهرحال معمار داخلی و دکوراتور داخلی تا حدی با یکدیگر متفاوت بوده و معمار داخلی جایگاهی بالاتر از دکوراتور دارد.
دکوراتور ها از هنر تزئین و چیدمان برای انتقال حس دلخواه و جو مناسب سکونتی استفاده می کند. به طوری که نه تنها با معماری بلکه با هدف آن بنا و نیازهای ساکنین آن منطبق باشد.
دکوراتور ها به تغییرات بنا و مسائل مربوط به معماری و ظاهر خود سازه کاری نداشته و تنها با کمک وسایل ، چیدمان و نورپردازی حس مورد نظرشان را القا می نمایند.
فضای داخلی مینیمالیست چیست؟
فضای داخلی مینیمالیست یا دکوراسیون حداقل گرایی به یک سبک مدرنیسم گفته می شود که تزئیات و دکوراسیون های غیر ضروری را به حداقل رسانده و هر مداخله ای را از بین می برد. در این زمینه معمارانی مانند آدولف لوس و لوکوربوزیه صاحب سبک شناخته می شوند.